Charakterystyka/ morfologia

Kormoran mały (Phalacrocorax pigmeus)

Systematyka
rząd: pełnopłetwe (Pelecaniformes)
rodzina: kormorany ( Phalacrocoracidae)
gatunek: Kormoran mały (Phalacrocorax pigmeus)

Charakterystyka/ morfologia
Najmniejszy z kormoranów. Upierzenie w okresie godowym koloru czarnego z zielonym i brązowawym połyskiem, głównie na szyi i głowie, z białymi cętkami. Dziób ciemny. W okresie spoczynkowym cętki zanikają, kolor podgardla jaśniejszy. Charakterystyczny, dłuższy niż u innych kormoranów ogon. Osobniki młode są koloru brązowo-szarego z białawym podgardlem i brzuchem. Podczas lotu uderzenia skrzydeł znacznie szybsze niż u większych gatunków. Potrafi tez szybować na łukowato wygiętych skrzydłach oraz krążyć wykorzystując prądy powietrzne. Długość ciała 45- 55 cm, rozpiętość skrzydeł do 80 cm i waga 650-800 g. Bardzo rzadko zalatuje do Polski

Biotop/ preferencje pokarmowe
Faworyzuje wody ciche w łagodnym klimacie. Rzeki, jeziora z dużą ilością roślinności i słone zalewy Unika jednak wybrzeży morskich. Miejscami liczny na obfitujących w ryby, płytkich jeziorach na Bałkanach i w Turcji. Łowi ryby nawet na niewielkich rzekach i stawach, unika Morza Śródziemnego. Czasem stado nurkujące w płytkiej wodzie nagania ławice ryb w kierunku skraju trzcin ,podobnie jak nurogęsi i jak nurogęsi przy pływaniu patrzy ciągle w dół wypatrując pożywienia, które stanowią głównie ryby, rzadziej inne drobne zwierzęta wodne, w tym ssaki, które zdobywają nurkując.

Rozwój osobniczy
Gniazduje w koloniach liczących kilkadziesiąt do 100 ptaków na krzewach drzewach w trzcinowiskach i na terenach nadrzecznych, często towarzystwie innych kormoranów i czapel. Gniazdo buduje z drobnych gałązek. Samica składa 3 do 6 białych, lekko zielonawo-niebieskawych jaj. Wysiadują je obydwoje rodzice na zmianę przez 27 do 30 dni. Pisklęta osiągają zdolność do lotu po 10 tygodniach.

Status gatunku
Gatunek objęty ochroną gatunkową.

Przygotowała: Wanda Kula